DRODZY PARAFIANIE, SIOSTRY ZAKONNE, ŚWIECCY i DUCHOWNI WSPÓŁPRACOWNICY!

„Rok 1647 był to dziwny rok, w którym rozmaite znaki na niebie i ziemi zwiastowały jakoweś klęski i nadzwyczajne zdarzenia”. Tymi słowami rozpoczyna się Trylogia Sienkiewiczowska „Ogniem i Mieczem”.

Rok 2020, który przechodzi do historii to także „Dziwny Rok”. 

Kronikarze i każdy z nas może powiedzieć, że każdy upływający rok, który przeżyliśmy to „dziwny rok”. Dlaczego tak sądzimy? Bo zawsze wydarzą się jakieś różnorakie zjawiska, niespodziewane sytuacje, zaskakujące sprawy, spotkani ludzie, bo sami jesteśmy dziwni i nieprzewidywalni, bo to jest rok przestępny, wyborów czy śmierci Kogoś bliskiego, katastrof, odkryć, podróży, spełnionych i niespełnionych marzeń i planów, bo tak zakładamy u początku Nowego Roku i zawsze stajemy przed wielką niewiadomą 365 dni.

Rok Urodzin Chrystusa i każdy następny, aż do naszych czasów określamy jako „Rok Pański” – „Anno Domini”. To Rok, to Czas, w którym Bóg przychodzi do nas, Błogosławi nam, udziela Łaski, napełnia Darami, zaprasza do współpracy, do pomnażania Talentów. Ktoś powiedział: „Czas jest czekaniem Boga na moją Miłość”.

To także czas doświadczeń, próby, grzesznych upadków i powstawania z nich. Żegnając Stary Rok 2020, podziękujmy Bogu za Doświadczenia i Trudne, czasem Bolesne Dary, za Życie i Zdrowie, za naukę nowych pojęć i sytuacje, w których znaleźliśmy się: koronawirus, pandemia, kwarantanna, dystans społeczny, dezynfekcja, maseczki, COVID 19, zdalna praca i nauczanie, limit osób w kościołach, puste kropielnice, lęk przed zakażeniem, odwołane lub przekładane uroczystości.

Ten „Dziwny Rok”, ten „Pański Rok 2020”, to Czas realizacji Miłości, Miłosierdzia, odkrywania sensu naszego Życia, potrzeby Boga, modlitwy, udziału w Eucharystii, kontaktu z Dziećmi, Rodzicami, Przyjaciółmi, to zatrzymanie się w biegu i pogoni za szczęściem, to wielki sprawdzian naszej autentyczności, człowieczeństwa i chrześcijaństwa.

366 dni, które upływają, to wielka praca i ofiarność wszelkich Służb, które z oddaniem i narażeniem życia poświęcają się dla Człowieka.

Jak odnajdujemy siebie w tym „Dziwnym, Pańskim Roku”? Każdy z nas przed wystawionym Najświętszym Sakramentem Ołtarza zda sprawę Bogu, wyrazi wdzięczność, uwielbienie, akt skruchy czy pokorną prośbę.

To przekłada się na naszą osobistą i parafialną religijność i pobożność, te zwyczajne praktyki religijne.

To określa naszą otwartość na Łaskę Bożą, na Miłosierdzie Chrześcijańskie, na Dobre Uczynki, ale też uwidacznia nasze braki, zaniedbania, lenistwo i grzech. Jednak na tę rzeczywistość życia duszpasterskiego Parafii rzutują: ograniczenia i limity osób w kościele, na pogrzebach, odwołane rekolekcje, Triduum Paschalne przy zamkniętych drzwiach kościoła, odwołane pielgrzymki, utrudnione wyjazdy do sanktuariów, zdalna katecheza, odwołana Wizytacja Biskupa i Bierzmowanie, zabronione spotkania duszpasterskie z Dziećmi i Młodzieżą. Do tego dochodzi: kwarantanna, choroby, strach przed zarażeniem, śmierć Bliskich, ale też łatwe usprawiedliwienie, że nie muszę, że Kościół nie jest dla mnie autorytetem.

Zapytajmy: czy starałem się o to miejsce w kościele, czy zdalnie i realnie angażowałem się w życie Wspólnoty Kościoła – modlitwa, adoracja, dobre uczynki, dawanie świadectwa? Czy realizowałem zadania związane z MIŁOŚCIĄ i MIŁOSIERDZIEM? Czy nie utraciłem NADZIEI?

Czy lękam się bardziej Boga, czy wirusa?

Niech pomocą będzie tak zwana Statystyka Duszpasterska. Te liczby przypomną nam i odsłonią  BOSKĄ i  TAJEMNICZĄ RZECZYWISTOŚĆ naszych praktyk religijnych w tym trudnym czasie pandemii.

Ile było uczestnictwa we Mszach Świętych, przyjętych spowiedzi i Komunii Świętych, modlitwy, dobra to każdy osobiście wie?

A jak to się przedstawia w liczbach to proszę zobaczyć:

STATYSTYKA  DUSZPASTERSKA
PARAFIA:  WNIEBOWZIĘCIA  NMP – OŚWIĘCIM
2019R / 2020R

DZIECI do  PIERWSZEJ KOMUNII ŚW. – 26 / 39

BIERZMOWANIE ODWOŁANE – KANDYDACI PRZYGOTOWANI – 25

Taka jest rzeczywistość wyrażona w liczbach. Łaski Bożej i Jego Miłosierdzia nie da się w ten sposób przedstawić, ale niech to podsumowanie będzie zachętą dla Nas co uczynić by Bogu jeszcze lepiej się przypodobać w nadchodzącym Roku 2021.

Trzeba też wspomnieć o różnych inwestycjach gospodarczych. Pomimo trudnego, dziwnego roku w Parafii podjęliśmy prace remontowe. Są to: remont salki i zaplecza w Domu Katechetycznym, remont Domu Przedpogrzebowego na cmentarzu parafialnym, remont instalacji elektrycznej i klatki schodowej na Wikarówce, zainstalowanie nowego pieca CO w Domu Katechetycznym, wymiana okien i nowe meble w zakrystii w kaplicy na cmentarzu komunalnym oraz wielką inwestycję renowacji ogrodzenia cmentarza parafialnego. Wspomnę tylko, że ta inwestycja w jej pierwszym etapie, czyli te prace rozpoczęte na cmentarzu, pochłonie około 600tys. zł. Wiele jest jeszcze do zrobienia o czym sami mówicie i przypominacie. Niech Ofiarność i sponsorowanie tych Inwestycji pokażą hojność naszego serca i portfeli.

Pragnę w tym miejscu podziękować Bogu i Ludziom za wszelkie DOBRO, OFIARY, ŻYCZLIWOŚĆ, SŁOWA i GESTY poparcia i zachęty.

Dziękuję Siostrze Zakrystiance Jadwidze za Jej posługę dla kościoła i parafii, Państwu pełniącym posługę w Kaplicy na Dworach, Pani Katechetce, Pani Organistce, Pani Marii w kancelarii, Pani Kucharce oraz wszystkim zaangażowanym w funkcjonowanie Parafii i Cmentarza Parafialnego.

Dziękuję Księżom Wikariuszom, Kapelanowi za Ich Ofiarną posługę, oddanie sprawie duszpasterskiej i dobrą współpracę i atmosferę.

Dziękuję Wszystkim Parafianom i Anonimowym Ofiarodawcom za Ofiary pieniężne, za „Składkę Inwestycyjną”: 161180 zł, „Ofiary na kościół”: 60900 zł oraz Składki niedzielne:  235920 zł.

Dziękuje także za wszelkie pozytywne odpowiedzi w kwestii różnych Składek: czy to na ogrzewanie, misje, Radio Anioł Beskidów, itp. Pragnę to wyrazić słowami: „Bóg Zapłać i Dziękuję”.

U progu Nowego Roku zapytajmy: Co nam przyniesie? Jak jesteśmy do niego przygotowani? Co mamy do zrobienia? Czy żyjemy pełni nadziei i zaufania Bogu?

Ten CZAS jest zawsze niewiadomą, ale powierzamy się opiece Opatrzności Bożej, z Imieniem Jezus i Maryja przekroczmy umowną granicę, którą obwieszczą uderzenia zegara o północy.

Radość Sylwestrowa trwa przez chwilę, chciejmy, aby nasza Radość i Pewność była oparta o Moc Bożego Słowa i Sakramentów Świętych. Niech zaufanie Bogu będzie SKAŁĄ, na której oprzemy nasze życie.

Niech PRIORYTETEM będzie MODLITWA, ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU i WIERNOŚĆ ŁASCE POWOŁANIA.

W Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu i Matce Bożej naszej Patronce powierzajmy siebie, rodziny i Parafię.

Kończąc to sprawozdanie pragnę w Imieniu swoim i Księży Współpracowników  wyrazić słowa: PRZEPRASZAM i proszę o WYBACZENIE za wszelkie nasze słabości, grzechy, błędy, niedociągnięcia, niepotrzebne słowa czy zaniedbania!

Za Wszystkich i Wszystko Bogu niech będą Dzięki! Amen!

Ks. Proboszcz Edward Mazgaj